Radmila Bakocevic

Radmila Bakocevic

Radmila Bakočević – operska i koncertna pjevačica i profesor solo pjevanja na FMU u Beogradu rođena je u Srbiji. Diplomirala je i magistrirala solo pjevanje na Muzičkoj akademiji u Beogradu (1956, prof. N. Cvijetić), a zatim se usavršavala na milanskoj “Skali” (1962, M. Frigieri). Osvojila je visoke nagrade na takmičenjima mladih pjevača u Beogradu (1958, II), Sofiji (1961, III), Ženevi (1962, Grand Prix) i u Liježu (1963, I). Solista beogradske Opere je od 1955. Objedinjujući u svojoj izvođačkoj umjetnosti glas izvanredne ljepote, prefinjenu muzikalnost i dramatsku snagu u scenskom oblikovanju tumačenih uloga, nastupala je samostalno i na gostovanjima beogradske Opere na svim jugoslovenskim i na najznačajnijim operskim scenama u Evropi i svijetu (Metropoliten Opera, Kovent Garden, Milanska “Skala”, Državna Opera u Beču, Boljšoj teatar, Velika Opera u Parizu, Rimska Opera, Državna Opera u Berlinu, Teatro Colon u Buenos Airesu i dr.), kao i na muzičkim festivalima (Firenca, Edinburg, Visbaden, Atina, Lozana, Dubrovnik i dr.). Ostavila je oko 70 velikih sopranskih uloga od lirsko-koloraturnog do izrazito dramskog faha: Margareta (Faust, Š. Gano), Tatjana i Liza (Evgenije Onjegin i Pikova dama, P. I. Čajkovski), Jaroslavna (Knez Igor, A. Borodin), Violeta, Aida, Leonora, Elizabeta, Abigaila i Ledi Magbet (Travijata, Aida, Trubadur, Moć sudbine, Don Karlos, Nabuko i Magbet, Đ. Verdi), Mimi, Ćo-Ćo-San, Turandot, Toska i Mini (Boemi, Madam Baterflaj, Turandot, Toska i Djevojka sa Zapada, Đ. Pučini), Norma i Beatriče (Norma i Beatrice di Tende, V. Belini), Elizabeta (Roberto Devereux, G. Doniceti), Koštana i Anđelija (Koštana i Knez od Zete, P. Konjović), Simonida (Simonida, S. Rajičić), Evica (Pokondirena tikva, M. Logar) i dr. Ravnopravno sa operskom karijerom njegovala je i koncertno pjevanje. Sa izrazitim smislom za izvođenje oratorijumskih djela, njemačkog, francuskog i ruskog lida i pjesama jugoslovenskih kompozitora nastupala je na koncertnim podijumima u Beču, Berlinu, Drezdenu, Parizu, Rimu, Moskvi, Lenjingradu, Beogradu, Zagrebu, Ljubljani i dr. Osim dvije ploče operskih arija (RTV Beograd i RTV Ljubljana), jedne ploče solo pjesama (“Jugoton”, Zagreb) i ploče opere Rat i mir S. Prokofjeva (Metro Goldwin Mayer, 1958.) snimila je za RAI kompletne opere Atila (Đ. Verdi), Dalibor (B. Smetana), Rat i mir (S. Prokofjev), Jolanda (P. I. Čajkovski), Edip na Kolonu (Sakini), Osmu simfoniju G. Malera, Četrnaestu simfoniju D. Šostakoviča i Četiri poslednje pjesme R. Štrausa, kao i veliki broj operskih arija i solo pjesama za radio i televizijske stanice. Za značajna umjetnička ostvarenja dobila je više naših priznanja, među kojima Oktobarsku nagradu grada Beograda (1960.), Sedmojulsku nagradu (1970.), Nagradu AVNOJ-a (1979.), Nagradu UMUS-a (1987.) i Vukovu nagradu (1991.), kao i italijansku nagradu Targo d’oro za kreaciju Norme (Norma, V. Belini), koja je u sezoni 1976/77. godine proglašena najboljim operskim ostvarenjem u cijeloj Italiji, u kojoj je R. Bakočević, inače, pjevala 25 godina na scenama svih operskih teatara i to isključivo vrhunski sopranski italijanski repertoar.

jovicaletic.com